Pada suatu hari di sekolah, seorang murid telah bertanya kepada gurunya. Ketika itu guru tersebut sedang mengajar tentang kasih sayang.
Murid: Cikgu, mcm mne kta nk pilih seseorg yg terbaek sbg org yg paling kta syg? Mcm mne pula kaseh syg itu nk berkekalan??
Cikgu: Owh...kamu ikut saje apa yg sy suruh. Kamu pergi ke pdg. Kamu berjalan di atas rumput sambil memandang rumput di depan kamu. Pilih rumput yg PALING cantek tanpa menoleh ke belakang lg walau sekali pn. Dah petik rumput yg PALING cantek, bawa ke kelas.
Lalu murid itu buat apa yg disuruh oleh cikgunya. Tapi apabila pulang ke kelas, tiada sehelai rumput pn di tangannya. Lalu cikgu pn bertanya.
Cikgu: Kenapa tiada rumput yg kamu pilih??
Murid: Tadi semasa sy berjalan, sy carilah rumput yg paling cantek. Mmg ada yg cantek tp cikgu kata petik yg paling cantek. Maka sy pn berjalan tnpa menoleh ke belakang lg. Tapi smpi di penghujung pdg, sy x jmpa pn yg paling cantek. Mgkin ad di antara yg di belakang sy td rumput yg paling cantek, tp cikgu cakap xboleh menoleh ke belakang semula, jd tiadalah rumput yg boleh sy petik.
Cikgu: Ya...itulah jwpannya. Maknanya apabila kta telah berjmpa seseorg yg kta syg, janganlah kta menoleh ke belakang lg kerana yg telah berlalu tetap sudah berlalu. Semoga yg sudah berlaku tidak akan berulang lg. Dan ingatlah org yg paling kta syg itulah yg paling cantek dan paling baik. Walaupn nk ikutkan byk lg yg cantek dan baik seperti ketika kamu nak memetik rumput td.
Murid: Terima kasih cikgu.
